Spitsbergen Deel 10

Spitsbergen deel 10

30 Juni 2003:
Vandaag begon de cursus. De eerste dag was de verplichte "safety course" die alle studenten die aan de UNIS studeren moeten volgen. Als eerste een college over alle gevaren en risico's op Spitsbergen. Met veel lugubere verhalen over mensen die in gletsjerscheuren waren gevallen of door IJsberen waren aangevallen. Daarna werd de groep in tweeën gesplitst. Wij begonnen met het survivaldeel in het water. We gingen naar de fjord toe en kregen ieder een survivalpak. Dit zijn grote pakken met capuchon waarin je blijft drijven. Ze zijn ook waterdicht. De opdracht was dus simpel overboord! Mijn pak was echter veel te groot. Dus bij het overboord springen kreeg ik een flinke dosis ijskoud water in mijn pak. Verder was het erg leuk om te drijven in zo'n pak. Omdat we tijd over hadden gingen we even aan de overkant van de fjord kijken. Daar stonden de restanten van een oude mijnersgemeenschap. 's Middags hadden we opnieuw de schietcursus. Het schieten ging nog steeds prima. 's Avonds eenmaal thuisgekomen liep er een grote burgemeester voor ons raam. Snel nog even een foto gemaakt vanuit de huiskamer.

Grote Burgemeester achter ons huis.

1 Juli 2003:
Vandaag een drukke dag. Om 9:15 begon de cursus met een introductiecollege. Onze professor vertelde ons 's middags het voorlopige plan van de cruise (bootreis) die bij de cursus hoort. Het bleek allemaal nog veel mooier te zijn dan we verwacht hadden. Het voorlopige plan is om eerst naar het zuiden te gaan. Vervolgens langs Prins Karls Forland naar het Noorden. Dan langs Ny Alesund om daarna helemaal omhoog te gaan en dan rond het Noord-westelijke puntje richting Raudfjorden. De cruise duurt zeven dagen. We waren erg blij te horen dat we zo noordelijk zouden gaan omdat de kans om een ijsbeer of walrus te zien daar aanzienlijk groter is. Verder is het natuurlijk schitterend om zo'n cruise te kunnen maken! We gaan helemaal naar het noorden om een echte "arctische woestijn" te zien. Die avond ben ik samen met een andere student omhoog geklommen naar de kleine alken. Onderweg viel het ons op hoeveel bloemen er in bloei stonden. Het voorjaar is hier nu toch ook echt volop begonnen! Ook was het leuk om zoveel (korst)mossen te vinden op de steile helling. Op vlakke stukken eten de rendieren de meeste (korst) mossen op maar hier kunnen ze er niet bij.